Orionidy 2004

W 2003 roku Audrius Dubietis przeanalizował bazę danych IMO z lat 1984-2001. Analiza ZHR i współczynnika masowego r pokazała coroczną zmienność aktywności Orionidów. W ciagu ostatnich dwóch dekad, liczby godzinne w maksimum wahały się między 14-31. Dodatkowo, podejrzewa się 12-letnią okresowość w wybuchach Orionidów. Takiego maksimum możemy się spodziewać około roku 2008-2010.

Podczas aktywności Orionidów zawsze notuje się kilka mniejszych maksimów, mniejszych od tego główniego występujacego w okolicach 20/21. Zdarza się jednak, że takie submaksimum jest równie silne jak maksimum główne. Taki przypadek zanotowano w roku 1993 i 1998 w nocy 17/18. Wszyscy obserwatorzy powinni być zatem czujni, przez cały okres aktywności Orionidów.

Nie dokońca wiadomo czy subradianty są częścią tego samego roju, czy może stanowią oddzielny rój, którego źródłem jest inne ciało macierzyste.

Potrzeba więc obserwacji jak najdokładniejszych: fotograficznych, teleskopowych i video. Tylko takie pozwolają wyznaczyć prędkości i radiant w dostatecznie dobry sposób. Nieoceniony pozostaje wkład obserwatorów wizualnych, którzy jednoznacznie określą poziom aktywności. Dokładnie szkicowanie pozwoli również na wyznaczenie teoretycznego radiantu.

Zachęcam więc do monitorowania Orionidów, szczególnie kilka dni przed i po głównym maksimum. W tym roku mamy świetne warunki do obserwacji okolic nocy 17/18, bo 20 października Księżyc jest w pierwszej kwadrze.