Lirydy 2012 - doskonałe warunki do obserwacji

Lirydy są najważniejszym wiosennym rojem meteorowym. Po ponad trzech miesiącach ciszy ich pojawienie się jest prawdziwa atrakcja dla obserwatora meteorów pomimo że typowa ich aktywność zawiera się w granicach ZHR 15-25.
Jednocześnie coraz cieplejsze kwietniowe noce sprzyjają pierwszym obserwacjom. Lirydy pojawiają się na niebie około 16 kwietnia i pozostają aktywne do 26 kwietnia. Maksimum przypada zazwyczaj w nocy z 21 na 22 kwietnia. Tegoroczne maksimum wystąpi 22 kwietnia o godzinie 5:30UT a wiec już po wschodzie Słońca.

Nie należy się tym jednak przejmować – po pierwsze maksimum rozciągnięte jest na wiele godzin i aktywność przed świtem 22 kwietnia powinna być bliska maksymalnej. Z drugiej strony jest to rój o zmiennym i nieprzewidywalnym momencie maksimum, przytoczona wyżej godzina określa jedynie typowe średnie maksimum. Jest to najstarszy znany rój meteorów, pierwsze zapisy dotyczące jego aktywności pochodzą sprzed 2600 lat. Jest to też rój nieobliczalny i niekiedy pozytywnie zaskakujący. Raz na kilkadziesiąt lat zaskakuje on obserwatorów niezwykłymi wybuchami aktywności. Najczęściej wspominany jest wybuch z roku 1982 kiedy to w krótkim czasie ZHR Lirydów podskoczył do wartości 90. Jeśli zagłębić się bardziej w stare zapisy to odnaleźć mocna starsze i jeszcze bardziej spektakularne wybuchy tego roju. W danych IAU MDC figurują 4 wybuchy aktywności. Prócz wspomnianego wybuchu z roku 1 982 znajdujemy tam również wybuch z 1945 roku z ZHR=97, wybuch z 1922 roku z ZHR równym 800(! ) i starszy porównywalny z nim wybuch z roku 1803 z ZHR równym 860. Oczywiście dawne oceny ZHR nie są zbyt precyzyjne tym niemniej były to wybuchy wyraźnie silniejsze nic ubiegłoroczny "deszcz" Drakonidów.

Wychodząc pod niebo 21 kwietnia warto pamiętać że noc przynieść moce zupełnie niespodziewane widowisko. Podczas standardowych maksimów aktywność Lirydów zależna jest od faktycznego momentu w którym występuje najwyższy ZHR.
Strumień który przybywa dokładnie w spodziewanym momencie daje najwyższa aktywność na poziomie ZHR około 25. W przypadku gdy maksimum nastąpi wcześniej bądź opóźni się aktywność moce być nawet o połowę mniejsza od maksymalnej.
Radiant roju w momencie maksimum leży na pograniczu gwiazdozbiorów Herkulesa i Lutni, mniej więcej w połowie drogi miedzy czworobokiem Herkulesa i gwiazda beta Lyrae. Meteory są dość szybkie i raczej jasne, prędkość geocentryczna wynosi 49km/s a współczynnik masowy równy jest 2.1 . Najlepsze warunki do obserwacji występują w drugiej połowie nocy kiedy to radiant wznosi się bardzo wysoko nad południowo-wschodni horyzont. Obiektem który odpowiada za istnienie roju jest kometa C/1861 G1 Thatcher. Modelowanie strumienia jest bardzo trudne, danych obserwacyjnych jest niezbyt wiele, co więcej meteory z roju Lirydów poruszają się po bardzo wydłużonych orbitach i nawet niewielkie błędy obserwacyjne maja ogromny wpływ na wyniki obliczeń.

Polecamy:
Jak wykonać proste obserwacje fotograficzne
Jak wykonać proste obserwacje wizualne