Drobiny z komety Halleya - Orionidy

Przez niemal cały październik oraz początek listopada możemy podziwiać meteory z roju Orionidów. Rój ten tworzą cząsteczki pozostawione na orbicie przez słynną kometę 1P/Halleya (również eta-Akwarydy pochodzą z komety 1P). Radiant znajduje się na pograniczu konstelacji Oriona i Bliźniąt. Maksimum aktywności przypada około 21 października.

Aktywność roju Orionidów w maksimum jest zazwyczaj na poziomie ZHR ~ 14-31. Największa obserwowana aktywność miała miejsce w roku 1936 i wynosiła ZHR ~50. Ponadto w latach 1993 i 1998 odnotowano 17 i 18 października maksima aktywności o podobnej wysokości jak zwykłe maksimum obserwowane jest 21 października.

W tym roku warunki do obserwacji Orionidów są doskonałe. Księżyc w okolicy I kwadry nie będzie przeszkadzał w wypatrywaniu meteorów w drugiej połowie nocy. Dopiero w drugiej połowie nocy radiant Orionidów będzie znajdował się wysoko nad horyzontem.

Zachęcam obserwatorów wizualnych do sprawdzenia czy w najbliższe noce 16/17-21/22 będzie widoczne tradycyjne maksimum jak i dodatkowe, wcześniejsze maksima.

Rys. Mapa przedstawiająca położenie radiantu Orionidów na niebie.

Październikowe noce potrafią już być dość chłodne, dlatego przed obserwacjami warto przygotować leżak oraz ubrać się "na cebulkę". Początkujących obserwatorów zachęcam przed obserwacjami do przeczytania Najprostszej obserwacji meteorów, natomiast aktywnych obserwatorów odsyłamy do Poradnika zaawansowanych obserwacji wizualnych. Odsyłacze do materiałów przydatnych w podczas obserwacji znajdziecie w Pomocach obserwatora.

Wszelkie pytania dotyczące obserwacji wizualnych meteorów proszę kierować na grupę PKiM pkim[at]yahoogroups.com lub bezposrednio do mnie na adres kzlocz-pkim[at]camk.edu.pl.

Pogodnego nieba!

Kamil Złoczewski