Strona Głównarój meteorów

rój meteorów


ax's picture

Perseidy w 2018 roku

Perseidy są jednym z najłatwiejszych do zaobserwowania, największym i najdłuższym corocznym rojem meteorowym. Zjawisko to często potocznie nazywamy Łzami Świętego Wawrzyńca. Rój ten był najbardziej ekscytującym zjawiskiem w latach 90 tych XX wieku, z aktywnością 1991 i 1992 roku w maksimum nawet z liczbą ZHR 400. Aktywność ta niestety spadła w latach późniejszych do liczby ZHR 100-120.

Aktywność tego roju zaczyna się już w połowie lipca a kończy się pod koniec sierpnia, a wynosi od kilku zjawisk na godzinę na początku i końcu jego aktywności do ponad 100 zjawisk w okolicach maksimum przypadającym zazwyczaj między 11 a 13 sierpnia. W tym roku okolice maksimum to weekend, a główne stare maksimum wystąpi w noc z soboty na niedzielę.

Kometa Swift-Tuttle to największy znany obiekt kometarny, który wielokrotnie zbliżył się do orbity Ziemi. Ostatnio obiekt ten przeszedł w pobliżu Ziemi w 1992 roku, następne takie przejście nastąpi dopiero w 2126 roku. Jądro tej komety ma ok. 26 kilometrów średnicy, co przekłada się na bardzo dużą ilość materiału w postaci pyłu i małych cząstek naniesionego na swojej orbicie. Ziemia rokrocznie przechodzi przez pył pozostawiony przez tą kometę przy poprzednich jej przejściach w okolicach naszej planety, co tworzy w lipcu i sierpniu znany rój meteorów – Perseidy.

Pozycja i dryft radiantu Perseidów.

brahi's picture

Drakonidy 2011 - radiant fotograficzny

Fotograficzny radiant drakonidów uzyskany na podstawie 36 meteorów foto zarejestrowanych w stacjach Nogara i Reggiolo

Współrzędne radiantu:
RA: 267.18
Dec: +56.30
SolLong: 195.02

brahi's picture

Drakonidy 2011 - pierwsze wrażenia

Maksimum drakonidów już za nami. Aktualnie trwa obróbka zebranych danych, na pierwsze wyniki będzie trzeba jeszcze trochę poczekać.
Tymczasem w telegramie CBAT nr 2862 ogłoszono:
Maksimum wystąpiło niemal zgodnie z przewidywaniami. Na podstawie obserwacji wizualnych zebranych przez IMO określono ZHR roju drakonidów na 300 +-30 (aktywność o połowę niższa od spodziewanej), moment maksimum określono na 8.10.2011, godzinie 20:03 UT (niemal dokładnie według modeli teoretycznych). Maksimum było wąskie, szerokość połówkowa wyniosła 100 minut. Współczynnik masowy r wyniósł 2.80 +-0.05.
Jedenastoosobowa grupa obserwatorów PKiM udała się na obserwacje maksimum do północnych Włoch. Zorganizowano dwie stacje - północną "Nogara" w okolicach miasta Manotova oraz południową "Reggiolo" (dokładnie w miejscowości Novellara, w pobliżu Modeny). Poniżej kilka zdjęć z wyprawy. Więcej informacji już wkrótce

Zdjęcie grupowe uczestników wyprawy wykonane po nocy maksimum