Obserwacje

Wraz z końcem kwietnia nareszcie zaczęliśmy obserwować wzrost aktywności meteorowej, pojawiły się długo wyczekiwane roje "konie pociągowe wiosny" - Lirydy i eta Akwarydy. O ile Lirydy niestety trafiły w złą pogodę, o tyle Akwarydy dały wspaniały popis możliwości, czego nie omieszkały zarejestrować nasze kamery.

 

 

 

 

Długo oczekiwana przez miłośników astronomii, kometa PanSTARRS (C/2011 L4) stanie się za kilka dni widoczna również na półkuli północnej. Dotychczas była obserwowana tylko na południowym niebie.

Skondensowane jądro PanSTARRS mocno jaśnieje przed przejściem obok Słońca i miejmy nadzieję, że będąc już widoczna już na naszej półkuli po przejściu przez peryhelium nie będzie szybko spadać jej jasność.

Kometa znacznie zwiększyła już swoją jasność - od 8 magnitudo na początku roku, w połowie lutego stała się obiektem widocznym okiem nieuzbrojonym, a w tej chwili jasność komety jest oceniana na ok 2 magnitudo.

Mimo bliskości Słońca taka duża jasność umożliwia dostrzeżenie komety gołym okiem ale dopiero lornetka pokarze ją w całej krasie. Kometę należy szukać zaraz po zachodzie Słońca na zachodniej części nieba, w miejscu w którym zachodzi Słońce. Poniżej przedstawiam mapkę, która pozwoli na łatwe odszukanie komety w naszych szerokościach geograficznych.

Mapka poglądowa dla PanSTARRS (C/2011 L4):

7 listopada to następny z kolei dzień, gdy ciekawe zjawisko wpada w sieci PFN.

6 listopada 2011 roku kilka kamer PFN zarejestrowało jasne zjawisko. Po dokonaniu obliczeń okazało się, że bolid był rekordowo długi - 254 km, najdłuższy z dotąd zarejestrowanych przez naszą sieć. Bolid przeleciał od Poznania do Ołomuńca w Czechach w ciągu 4 sekund!

Widoczna poniżej składanka zdjęć przedstawia większość drakonidów zarejestrowanych metoda fotograficzną podczas wyprawy do włoch. Meteory te za wyjątkiej jednego nie były jasne, rejestrowały się jednak dość efektywnie dzięki niewielkiej prędkości kątowej. Ogółem zarejestrowano 36 meteorów.

Fotograficzny radiant drakonidów uzyskany na podstawie 36 meteorów foto zarejestrowanych w stacjach Nogara i Reggiolo

Współrzędne radiantu:
RA: 267.18
Dec: +56.30
SolLong: 195.02

Zimowe niebo nie rozpieszcza obserwatorów meteorów. Po styczniowym maksimum Kwadrantydów na niebie panuje cisza przyciągająca jedynie najbardziej wytrawnych fanatyków tego typu obserwacji. Pierwszym poważnym rojem który wraz z nadejściem wiosny pojawia się na naszym niebie jest rój Lirydów obserwowany od 16 do 25 kwietnia każdego roku z maksimum w nocy z 22 na 23 kwietnia.

Prosimy wszystkie chętne osoby, które w noc maksimum Leonidów mogą wystawić aparat fotograficzny o kontakt brahi(at)op.pl w celu znalezienia optymalnego kierunku celowania sprzętu.

Ustawienie aparatów na maksimum Leonidów 2009. Wersja 4, na dzień 11.11.2009

Ostatnio kamery Polskiej Sieci Bolidowej rejestrują wiele zjawisk atmosferycznych zwanych sprite'ami. Duszki (ang. sprites) są to jasne błyski, powstające w wysokich warstwach atmosfery. Trwają kilkadziesiąt milisekund (1 milisekunda = 0.001 sekundy) tzn. nawet krócej niż piorun podczas burzy. Poniżej będę używał częściej terminu 'duszek', choć czasem wymknie mi się (nagle!) 'sprite'.
Duszki rozpoczynają się wysokości 70-80 km nad powierzchnią Ziemi (tam też powstaje charakterystyczne iskrzenie) i przebiegają w dół, do górnej granicy chmury burzowej na wysokości 30-20 km. Typowe zjawisko ma szerokość nawet 40 kilometrów a najszersze mają rozmiary do około 100 km. Z oddali mogą przypominać łańcuch górski, gdzieś daleko ponad chmurami.