Obserwacje

Rój ten nie popisuje się sporą aktywnością. Podczas maksimum - około 29 lipca - ZHR osiąga wartość jedynie 4. Ponieważ radiant tego roju na naszych szerokościach geograficznych nie wznosi się wysoko ponad horyzont, liczby godzinne HR zazwyczaj nie są większe niż 1-3.

23 czerwca o 21:52 UT stacja PFN 24 Gniewowo prowadzona przez wyżej podpisanego, zarejestrowała bardzo rzadkie zjawisko - sprite'a który pojawił się nad odległą chmurą burzową. Jest to prawdopodobnie pierwsze tego typu zjawisko utrwalone na terenie Polski. Sprites najczęściej powstają na wysokościach 80-150 km nad powierzchnią ziemi. Wystrzeliwując z chmury burzowej mają nie rzadko ponad 50 km wysokości . Są to zjawiska bardzo krótkotrwałe trwające kilka milisekund - stąd ogromna trudność w rejestracji tego fenomenu natury.






Animacja sprite'a:

Wybuchowy rój meteorów powrócił do łask obserwatorów w roku 1998, w 71 lat od ostatniego okresu wzmożonej aktywności (w latach 1916, 1921 i 1927). Przez pół doby 27 czerwca 1998 roku, obserwatorzy mogli podziwiać aktywność z tego roju na poziomie ZHR ~ 50-100. Przez kolejne lata uważnie obserwowano ten rój i wykonano obliczenia teoretyczne, wskazujące na możliwość wysokiej aktywności w roku 2003 i 2004. W roku 2003 nie zaobserwowano nic szczególnie interesującego.

Rój ten jest związany ze słynną kometą 1P/Halley (Denning, Nature, 77, str. 619, 1908) a meteoroidy,jakie widzimy obecnie w postaci meteorów zostały wyrzucone z ciała macierzystego przed rokiem 837 (Ryabova, Monthly Notice of the Royal Astronomical Society, 341, str. 739, 2003). Aktywność eta-Aquarydów trwa orientacyjnie od 19 kwietnia do 28 maja. Maksimum występuje zazwyczaj w nocy 5/6 maja.

Po wakacyjnych testach oraz ulepszeniach oddaje w Wasze ręce program SCS (wersja 1.15) do wykonywania przynależności meteorów do radiantów. Program ten wydatnie pomaga przy wypełnianiu raportów ze szkicowaniem. Można sprawdzić swoją analizę przynależności meteoru do radiantu albo użyć programu do raportowania obserwacji ze szkicowaniem do International Meteor Organization. Program przyjmuje dane wprowadzone za pomocą programu Corrida.

W dniach 16 do 28 marca warto spojrzeć na Oriona i ocenić widoczność graniczną. Coraz więcej mieszkańców naszej planety nie ma możliwości zobaczyć piękna nocnego nieba. Z powodu złego oświetlenia ulic, budynków, reklam i innych miejsc zanieczyszczenie światłem uniemożliwia obserwacje meteorów w mieście. Aby zbadać jak bardzo zanieczyszczone światłem jest miejskie niebo miłośnicy astronomii z kilkudziesięciu krajów każdego roku roku - w marcu - sprawdzają wygląd nieba.

Przeszło rok temu osoby należące do "Pracowni Komet i Meteorów" (Przemek Żołądek, Mariusz Wiśniewski i niżej podpisany) odkryły i opisały nowy rój meteorowy aktywny w okolicach 19 stycznia 2006 roku. W danych z obserwacji wideo sieci AKM znaleziono jedynie (lub aż!) 12 zjawisk zdających się wylatywać z okolic gwiazdy gamma Wielkiej Niedźwiedzicy. Podczas "styczniowej posuchy meteorowej" (gdy po Kwadrantydach nic nie lata) jest to aktywność meteorowa godna wielkiej uwagii.

Spaceweather.com

Już w czwartek zaczynają swoją aktywność meteory z roju Leonidów. W tym roku modele przewidują aż trzy maksima aktywności, w tym najwyższe, które ma pojawić się w czasie korzystnym dla obserwatorów w Polsce - informuje dr Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.

Utworzony przez kometę 55P/Tempel-Tuttle rój Leonidów ma swój okres świetności za sobą. Kometa ta powróciła w najbliższe okolice Słońca w roku 1998 i przez to w latach 1998-2002 mogliśmy obserwować deszcze meteorów, które sięgały aktywnością nawet 3000 zjawisk na godzinę. Modele teoretyczne opisujące ewolucję roju cząstek wyrzuconych z komety 55P/Tempel-Tuttle na przestrzeni ostatnich kilkuset lat, pokazują wyraźnie, że rok 2002 był ostatnim, w którym mieliśmy szansę obserwować deszcz meteorów z prawdziwego zdarzenia.

Z drugiej strony wzmożona aktywność roju może trwać nawet do 10 lat po przejściu komety przez peryhelium więc Leonidy są rojem na pewno wartym obserwacji.

Wykonałem podsumowanie obserwacji wizualnych jakie dotarły do mnie od Was do końca listopada 2007. Oto ono:

Wielkimi krokami zbliża się maksimum Leonidów 2007 w tabeli poniżej podaję momenty prognozowanych maksimów. Wskazówki dla obserwatorów podaję na stronie Leonidy 2007. Zachęcam również do lektury ostatnich wiadomości o Leonidach 2007 podanych przez Arkadiusza Olecha.