Polish Fireball Network - Pracownia Komet i Meteorów

PLAN XXXII SEMINARIUM PRACOWNI KOMET I METEORÓW
Warszawa CAMK 3-4.03.2018

SOBOTA 03.03.2018 CAMK Warszawa

11:00 - 11:20 Sprawy organizacyjne, otwarcie XXXII Seminarium PKiM i PFN

Sesja południowa

11:20 - 12:00 Przemysław Żołądek " Sieć megapiskelowa PFN"
12:00 - 12:30 Mariusz Wiśniewski " Działanie i wyniki Polish Fireball Network w 2017 roku "
12:30 - 12:50 Arkadiusz Raj " Stacja PFN63 Starowa Góra"

12:50 - 13:20 przerwa kawowa

13:20 - 14:00 Arkadiusz Raj " Od Omnisky do wizji dla PFN "
14:00 - 14:40 Przemysław Żołądek " Perseidy 2017 w danych PFN "

Składanka z nocy, PFN37 Nowe Miasto Lubawskie, Janusz Laskowski POWIĘKSZ

Składanka z nocy, PFN38 Podgórzyn, Tomasz Krzyżanowski POWIĘKSZ

Składanka z nocy, PFN 63, Starowa Góra ,Arek Raj POWIĘKSZ

Geminidy to obecnie obok Perseidów to jeden z najaktywniejszych rojów meteorów. Ilość zjawisk w maksimum roju przewyższa sierpniowe Łzy św. Wawrzyńca. W tym roku mamy doskonałe warunki obserwacyjne stworzone przez nów Księżyca, który wystąpi 18 grudnia.
Przy sprzyjającej pogodzie pozwoli to na obserwacje niezłego spektaklu na niebie. Aktywność tego roju w maksimum ma wynosić ok. 140 zjawisk na godzinę.

Składanka 6 Geminidów z 2013 roku z nocy maksimum - Canon 450D/50mm@2.5/ISO800/30sekund

Perseidy są jednym z najłatwiejszych do zaobserwowania, największym i najdłuższym corocznym rojem meteorowym. Zjawisko to często potocznie nazywamy Łzami Świętego Wawrzyńca. Rój ten był najbardziej ekscytującym zjawiskiem w latach 90 tych XX wieku, z aktywnością 1991 i 1992 roku w maksimum nawet z liczbą ZHR 400. Aktywność ta niestety spadła w latach późniejszych do liczby ZHR 100-120.

Aktywność tego roju zaczyna się już w połowie lipca a kończy się pod koniec sierpnia, a wynosi od kilku zjawisk na godzinę na początku i końcu jego aktywności do ponad 100 zjawisk w okolicach maksimum przypadającym zazwyczaj między 11 a 13 sierpnia. W tym roku okolice maksimum to weekend, a główne stare maksimum wystąpi w noc z soboty na niedzielę.

Kometa Swift-Tuttle to największy znany obiekt kometarny, który wielokrotnie zbliżył się do orbity Ziemi. Ostatnio obiekt ten przeszedł w pobliżu Ziemi w 1992 roku, następne takie przejście nastąpi dopiero w 2126 roku. Jądro tej komety ma ok. 26 kilometrów średnicy, co przekłada się na bardzo dużą ilość materiału w postaci pyłu i małych cząstek naniesionego na swojej orbicie. Ziemia rokrocznie przechodzi przez pył pozostawiony przez tą kometę przy poprzednich jej przejściach w okolicach naszej planety, co tworzy w lipcu i sierpniu znany rój meteorów – Perseidy.

Pozycja i dryft radiantu Perseidów.

Lirydy są najważniejszym wiosennym rojem meteorowym w naszych szerokościach geograficznych. Po ponad trzech miesiącach słabych rojów ich pojawienie się jest prawdziwą atrakcją dla obserwatora meteorów, pomimo że typowa ich aktywność zawiera się w granicach ZHR 15-25.
Jednocześnie coraz cieplejsze kwietniowe noce sprzyjają pierwszym obserwacjom. Lirydy pojawiają się na niebie około 16 kwietnia i pozostają aktywne do 26 kwietnia. Maksimum przypada zazwyczaj w nocy z 21 na 22 kwietnia. Tegoroczne maksimum wystąpi 22 kwietnia (sobota) o godzinie 12-17 UT, jednak w przypadku tego roju maksimum potrafi być mocno rozciągnięte w czasie. Z jednej strony wg IMO aktywność tego roju o połowie wartości z samego maksimum wynosi między 15 a 60 godzin. To oznacza że w 3 noce z piątku na sobotę, sobotę na niedzielę do nocy z niedzieli na poniedziałek możemy się spodziewać aktywności większej niż 10 zjawisk na godzinę.

Miło mi poinformować o kolejnym sukcesie Polskiej Sieci Bolidowej. Mamy największy spadek w historii projektu. Poniżej notka. Dołączam zdjęcie bolidu ze stacji Stary Sielc (operator M. Stolarz) i pierwszą stronę publikacji.

Bolid Piecki i spadek meteorytu na Warmii.

Kwadrans przed północą czasu lokalnego, w nocy z 12 na 13 września 2016 roku, niebo nad Warmią i Mazurami rozświetlił meteor o jasności porównywalnej z Księżycem w kwadrze. Bolid (bo tak właśnie astronomowie nazywają jasne meteory) był bardzo wolny i przemieszczał się z południa na północ.

Z przyjemnością informuję, że kolejny artykuł autorstwa Polskiej Sieci Bolidowej został zaakceptowany do druku w prestiżowym MNRAS. Lista autorów
zawiera aż 30 nazwisk. Poniżej notka prasowa.

Około 30-40 tysięcy lat temu w wewnętrznym Układzie Słonecznym doszło do katastrofy, w której zniszczone zostało
ciało o rozmiarach kilku lub nawet kilkunastu kilometrów. Powstałe w ten sposób szczątki poruszały się po orbicie, która aż w dwóch
miejscach przecina się z orbitą naszej planety, przez co Ziemia wpada w ten rój kosmicznych odłamków aż dwa razy do roku. Spotkanie

Perseidy są jednym z najłatwiejszych do zaobserwowania, największym i najdłuższym corocznym rojem meteorowym. Zjawisko to często potocznie nazywamy Łzami Świętego Wawrzyńca. Rój ten był najbardziej ekscytującym zjawiskiem w latach 90 tych XX wieku, z aktywnością 1991 i 1992 roku w maksimum nawet z liczbą ZHR 400. Aktywność ta niestety spadła w latach późniejszych do liczby ZHR 100-120.

Aktywność tego roju zaczyna się już w połowie lipca a kończy się pod koniec sierpnia, a wynosi od kilku zjawisk na godzinę na początku i końcu jego aktywności do ponad 100 zjawisk w okolicach maksimum przypadającym zazwyczaj między 11 a 13 sierpnia.

Kometa Swift-Tuttle to największy znany obiekt kometarny, który wielokrotnie zbliżył się do orbity Ziemi. Ostatnio obiekt ten przeszedł w pobliżu Ziemi w 1992 roku, następne takie przejście nastąpi dopiero w 2126 roku. Jądro tej komety ma ok. 26 kilometrów średnicy, co przekłada się na bardzo dużą ilość materiału w postaci pyłu i małych cząstek naniesionego na swojej orbicie. Ziemia rokrocznie przechodzi przez pył pozostawiony przez tą kometę przy poprzednich jej przejściach w okolicach naszej planety, co tworzy w lipcu i sierpniu znany rój meteorów – Perseidy.


Zazwyczaj gdy w noc maksimum, w jej drugiej połowie, gdy mamy dobre warunki pogodowe i sprzyjającą fazę Księżyca, można zaobserwować 60 - 90 meteorów na godzinę z roju Perseidów. W tym roku inaczej niż zwykle, ślad po komecie w okolicach samego maksimum jest szczególnie zagęszczony, co przełoży się na dość nagły wzrost aktywności tego roju. Na orbitę cząstek pozostałych po komecie mają wpływ duże planety, a szczególnie Jowisz który ma najmocniejszy wpływ grawitacyjny na pozostałości po tej komecie. Dodatkowo w przewidywaną noc maksimum z 11/12 sierpnia Księżyc zajdzie zaraz po północy co da obserwatorom 3-4 godziny bardzo ładnego spektaklu na niebie.

Pozycja i dryft radiantu Perseidów.

Czytaj dalej!

Roje meteorów na wakacje!

Lato z ciepłymi nocami to najlepsza pora na przygodę pod rozgwieżdżonym niebem z wieloma ciekawymi rojami meteorów.

Na początku wakacji aktywne są meteory z roju Botyd czerwcowych (JBO) z maksimum 27 czerwca, ich aktywność jest dość nieprzewidywalna – bywają lata z wybuchami aktywności do kilkuset meteorów na godzinę.

W lipcu można też zauważyć zwiększoną aktywność meteorów z dość dużego rozmiaru radiantu „Anthelion”. W skład tego roju (ANT) wchodzą cząstki których centrum promieniowania znajduje się 15 stopni na wschód od punktu anthelion na ekliptyce. Punkt ten w ciągu miesiąca przemieszcza się z gwiazdozbioru Strzelca, poprzez Koziorożca aż do Wodnika pod koniec lipca.

Nowym rojem odkrytym w 2009 roku są lipcowe gamma Drakonidy (GDR). O tym roju nie wiemy jeszcze za wiele, poza tym że są podobne do kappa Cygnid (KCG) i mogą być ich wczesną odmianą.

Obfitującym w bardzo jasne zjawiska (bolidy) jest rój alfa Capricornid (CAP), którego maksymalny ZHR od 25 do 30 lipca nie przekracza 5 zjawisk na godzinę.

Delta Akwarydy Południowe (SDA) to jeden z najaktywniejszych letnich strumieni meteorowych. W naszych szerokościach geograficznych radiant jego nie wznosi się wysoko nad horyzont, mimo tego meteory z tego roju są liczne i każdej nocy można ich zaobserwować od kilkunastu do kilkudziesięciu sztuk.

Od połowy lipca swoją aktywność zaczynają „Łzy św. Wawrzyńca”- meteory najaktywniejszego letniego roju. Jego aktywność w połowie lipca to kilka sztuk na noc, a już pod koniec miesiąc ZHR osiąga wartość 5-10 na godzinę. W tym roku mimo niekorzystnych faz Księżyca (pełnia 18 sierpnia), Perseidy mogą sprawić nam miłą niespodziankę.

Ostatnim ciekawym wakacyjnym rojem są Kappa Cygnidy, w maksimum które wypada 18 sierpnia osiągają 3-5 zjawisk na godzinę. Łatwo je odróżnić od innych tego typu meteorów, ponieważ mają małą prędkość a do tego ich zjawiska są jasne ze śladami.

Czytaj dalej.:

Składanka z nocy, PFN 32 Chełm, Maciek Maciejewski POWIĘKSZ

Składanka z nocy, PFN 32 Chełm, Maciek Maciejewski POWIĘKSZ

Składanka z nocy, PFN 32 Chełm, Maciek Maciejewski POWIĘKSZ