Wiadomości

Pięć zdjęć pierścieni Saturna z zaobserwowanym zjawiskiem meteoru zostało wykonane przez sondę NASA Cassini. Zdjęcia te przedstawiają pierścienie A, B, C i zostały wykonane w latach 2009-2012.

Pierwsze cztery zdjęcia zostały wykonane podczas równonocy na Saturnie, gdzie promienie Słoneczne padają niemalże równolegle do pierścieni co powoduje że zjawisko meteoru jest łatwiejsze do rejestracji przez odpowiednio ustawioną sondę Cassini.

Paul Wiegert z Uniwersytetu Western Ontario przedstawił prognozę według której 12 stycznia 2014 roku znajdziemy się w strumieniu cząstek wyrzuconych z komety C/2012 S1 (ISON).

16 kwietnia 2013 roku o godzinie 20:26UT (22:26 czasu lokalnego) niebo nad granicą Polsko-Czesko-Słowacką rozświetlone zostało przez wyjątkowo jasne zjawisko. Bolid zarejestrowany został przez bardzo wiele stacji bolidowych PFN oraz z terenu Czech, Słowacji i Węgier. Trwa analiza uzyskanych zapisów. Wstępne szacunki pozwalają na stwierdzenie że było to zjawisko bardzo długie. Przelot zarejestrowany został na długości prawie 250km! Duża prędkość wejścia w atmosferę oraz wysokość na jakiej bolid się zakończył wykluczają możliwość znalezienia spadku meteorytu. Naoczni świadkowie informują o niebiesko-zielonym kolorze oraz widocznej fragmentacji. Niezwykłe szczęście miał fotograf z Węgier. Zarejestrował ostatnią fazę lotu aparatem z teleobiektywem. Na zdjęciach dostrzec można kolor, pozostawiony pomarańczowy ślad, a na koniec kilka wyraźnie rozdzielonych fragmentów. Wszystkich świadków prosimy o przesyłanie swoich relacji na nasz adres mailowy pkim@pkim.org. Więcej szczegółów podamy po analizie zebranych materiałów.

W połowie kwietnia swoją aktywność rozpoczyna ciekawy rój Lirydów - poinformował PAP dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.

Miłośnicy obserwacji meteorów mają zwykle pełne ręce roboty od środka lata do początku zimy. W tym okresie swoją aktywnością co chwilę popisuje się jakiś duży lub ciekawy rój meteorów. Największy okres posuchy występuje za to w pierwszych miesiącach każdego roku. Od niespełna połowy stycznia, kiedy swoją aktywność kończą Kwadrantydy, mamy ponad trzy miesiące bez żadnego ciekawego i dużego roju.

Połowa kwietnia przynosi jednak odmianę, bo wtedy na niebie pojawia się aktywny rój Lirydów, który został utworzony przez kometę C/1861 G1 (Thatcher).

Astronomowie, geolodzy, fizycy, chemicy i kolekcjonerzy meteorytów rozpoczęli w piątek w Olsztynie seminarium meteorytowe. "Ludzie mają dość patrzenia w telewizor i coraz chętniej patrzą w kosmos" - powiedziała PAP dr Jadwiga Biała z olsztyńskiego planetarium.

Na VII Seminarium Meteorytowe do olsztyńskiego planetarium (organizatora imprezy) przyjechali pasjonaci meteorytów z całej Polski. Dr Biała poinformowała, że w wykładach i dyskusjach będą uczestniczyć nie tylko astronomowie, fizycy, geolodzy, czy chemicy, którzy naukowo zajmują się badaniem meteorytów, ale także ludzie, którzy pasjonują się tą dziedziną wiedzy, czy kolekcjonują meteoryty.

Nad Polską 17 marca 2013 od godzin wieczornych można obserwować rzadkie zjawisko w naszym kraju - zorzy polarnej. Wyżej podpisany sfotografował ją znad zatoki w Pucku. Zjawisko to było widoczne w prawie całej Polsce, jednak najkorzystniejsze warunki do jej obserwacji były na Północy naszego kraju.

Kometa C/2011 L4 (PanSTARRS), która przez ostatnie trzy tygodnie była widoczna gołym okiem na półkuli południowej, przechodzi na nasze niebo - poinformował PAP dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.

Jak przypomniał naukowiec, kometa C/2011 L4 (PanSTARRS) została odkryta 6 czerwca 2011 r. "Od razu po obliczeniu parametrów orbity okazało się, że mamy do czynienia z długookresową kometą (powraca do Słońca co ponad 100 tysięcy lat), która porusza się po orbicie nachylonej 84.2 stopnia do ekliptyki (a więc płaszczyzna jej orbity jest prawie prostopadła do płaszczyzny orbity Ziemi). Kometa zbliża się maksymalnie do Słońca na odległość tylko 0.3 jednostki astronomicznej - odrobinę bliżej niż Merkury - i w takiej właśnie odległości znajdzie się 10 marca 2013 roku. Wstępne obliczenia mówiły, że w tym momencie jej blask powinien sięgnąć okolic -1 magnitudo, a więc że kometa będzie świecić tak, jak najjaśniejsze gwiazdy na niebie" - opisał astronom.

Meteoryt "Czebarkuł / Chebarkul" to typ meteorytu - chondrytu zwyczajnego LL5 (S4, W0)

Meteoryt który spadł 15 lutego tego roku w okolicach Czelabińska wywodzi się z grupy asteroid Apollo (http://pl.wikipedia.org/wiki/Grupa_Apolla).

Orbita Chebarkul jest bardzo podobna do orbit grupy Apollo

Rosyjscy naukowcy znaleźli ponad 50 małych odłamków meteorytu, który lecąc nad okolicami Czelabińska wyzwolił ogromną falę uderzeniową powodującą spore zniszczenia w mieście i okolicznych wioskach. Nie wiadomo dokładnie jaka ilość meteorytów znajduje się w posiadaniu przypadkowych znalazców ale bazując na portalach internetowych należy sądzić, że w sumie odnaleziono już ponad 100 okazów. Siła wybuchu została oszacowana na ok. 500 kiloton TNT co odpowiada sile 15 razy większej od wybuchu w Hiroszimie.

Dzisiejszego ranka około godziny 09.20 czasu lokalnego (04:20 rano czasu polskiego) nad miastem Czelabińsk na Uralu w Rosji miał miejsce przelot bardzo jasnego bolidu o jasności ok. -26 magnitudo. Ciało które weszło w atmosferę miało wiele ton. Fala uderzeniowa wywołana przelotem spowodowała wiele uszkodzeń szyb, raniąc co najmniej 900 osób. Po przelocie na niebie była widoczna długo smuga pyłowa.

Nie jest jeszcze przesądzone, iż cokolwiek przetrwało wejście w atmosferę, gdyż jeśli mieliśmy do czynienia z lodowym materiałem jest możliwe że uległ on całkowicie ablacji przed dotarciem do powierzchni ziemi. Z przelotu jest dostępne wiele nagrań najczęściej z kamer pokładowych które Rosjanie często montują sobie w samochodach ze względu na "specyficzną jazdę" wschodnich kierowców.