Polish Fireball Network - Pracownia Komet i Meteorów

Ranem 1/2 marca o godzinie 4:05 czasu lokalnego nad Japonią przeleciał bolid o jasności prawie - 10 magnitudo. Aż cztery stacje należące do japońskiej sieci bolidowej, zdołały zarejestrować to zjawisko w tym jedna przez chmury. Bardzo szybkie spłyniecie danych pozwoliło już następnego dnia rano, koordynatorowi sieci SonataCo na obliczenie trajektorii zjawiska.

Wynika z nich, iż meteoroid wpadł do atmosfery z sumaryczną prędkością równą 23 km/s, zjawisko bolidowe rozpoczęło sie na wysokości 90 km, wygasło natomiast dość nisko na wysokości 24 km, powodując prawdopodobnie efekty dźwiękowe. Według SonataCo prędkość początkowa była o kilka km/s zbyt duża, a żeby myśleć o upadku meteorytu, pomimo 5 sekundowego czasu trwania zjawiska jak i bardzo niskiej wysokości zgaśnięcia tegoż bolidu. Nie wyklucza on jednak, że malutkie fragmenty mogły dotrzeć do powierzchni ziemi niesione wiatrem.

W nocy z 1 na 2 marca, chwile przed północą czasu lokalnego, nad Niemcami przeleciał niezwykle jasny bolid. Od samego rana, spływają raporty od świadków tego niezwykłego zjawiska. Ze względu na przechodzenie dzisiejszej nocy nad zachodnio - środkowa Europą orkanu Emma, większa cześć tego kraju była pod chmurami, to też obserwacje w większości dotyczą 3-4 sekundowego pojaśnienia chmur.

Jednak kilku obserwatorów miało szczęście i zobaczyło zjawisko w całej okazałości. Według ich relacji, podczas przelotu bolidu zrobiło sie tak jasno jak w dzień, natomiast zakończył się on rozpadem na przynajmniej 3 części. Z najnowszych informacji wynika iż, świadkowie na pograniczu niemiecko- austriacko- włoskim usłyszeli bardzo głośny grzmot. Poniżej prezentujemy nagrania kamer on-line, zaadaptowanych na stacje bolidowe w sieci AKM.

17 Lutego nieliczni mieszkańcy zachodniej Grenlandii, mieli okazje podziwiać na niebie przelot tajemniczej "ognistej kuli" . Zaniepokojeni świadkowie zjawiska tak jak Sara Lyberth zaalarmowała policje iż, widziała spadający, płonący samolot.

Farda Olsen -oficer przyjmujący zgłoszenie po wyjściu na zewnątrz w kierunku opisanym przez świadków, dostrzegła białą smugę która z czasem rozwiewała sie na rożne strony. Zdążyła także po kilku minutach wykonać zdjęcie. Oczywiście w tym przypadku nie było mowy o żadnej katastrofie lotniczej, lecz po prostu przelocie jasnego bolidu, który został wywołany wtargnięciem do ziemskiej atmosfery meteoroidu.

19 lutego o godzinie 5:45 rano czasu lokalnego, nad północno - zachodnią częścią terytorium Stanów Zjednoczonych pojawił się, niezwykle jasny bolid który, został zaobserwowany przez setki świadków zarówno po amerykańskiej jak i kanadyjskiej stronie . Zjawisko to określili jako "niezwykle jasną, zieloną kule ognia która, szybko przemieszczała się po nieboskłonie". Kilka minut po przelocie, osoby znajdujące się w stanie Oregon, usłyszały bardzo głośny grzmot, oraz odczuli lekkie wstrząsy.

W piątkowy wieczór, w południowo-wschodniej Francji, w jednostkach straży pożarnej rozdzwoniły się telefony, od naocznych świadków którzy rzekomo widzieli, płonący samolot który rozbił sie nieopodal. W teren zostały wysłane samochody służb ratowniczych, jednak po kilkugodzinnych poszukiwaniach ratownicy nic nie znaleźli.

Następnego dnia rano okazało się iż, ta "katastrofa lotnicza" to nic innego jak bardzo jasny bolid który, owego wieczoru około 18.30 przemknął nad terytorium tego kraju. Pierwsze orientacyjne wyliczenia mówią o tym iż, nastąpił upadek meteorytu prawdopodobnie w regionie Bourges koło małej wioski Troy. Jak na razie jeszcze nic nie znaleziono. W celu dokładnego wyznaczenia ewentualnego miejsca upadku "kosmicznego gościa", francuscy astronomowie zbierają doniesienia od naocznych świadków.

Ukazał się styczniowy numer czasopisma e-Radiant wydawany przez Dutch Meteor Society (DMS). Gazeta wydawana jest w języku holenderskim.

Kwadrantydy sprawiły ogromną niespodziankę pokazując dwa maksima, w tym wyższe, w zupełnie niespodziewanym momencie - informuje Pracownia Komet i Meteorów oraz International Meteor
Organization.

188 numer CYRQLARZ-a trafił w Wasze ręce i to w dwa tygodnie od poprzedniego. W ten sposób nadganiamy zaległości. Mimo rekordowego tempa otrzymujecie dużą dawkę artykułów i to z samego serca PKiM.

Zachęcamy do lektury. W dziale Badania Naukowe Kamil Złoczewski podsumowuje obserwacje Geminidów z 2007 roku zebrane przez IMO. Przemysław Żołądek przedstawia z kolei historię jednego Geminida, który ze względu na swą jasność określaliśmy mianem SUPERBOLIDA. Najważniejszym artykułem w numerze jest analiza obserwacji Perseidów z 2004, która zaowocowała pierwszą w historii PKiM tak wielką analizą orbit. W dziale Patrząc w niebo znajdziecie informacje o bieżącej aktywności meteorowej wizualnej, kalendarz na cały 2008 oraz opis komety 8P/Tuttle.

Zapraszamy do przeczytania Cyrqlarza no. 188.

Podajemy wstępne wyniki dla maksimum Kwadrantydów uzyskane przez obserwatorów współpracujących z International Meteor Organization (IMO): maksimum miało miejsce około godziny 4-5 UT dnia 4 stycznia, a ZHR wyniósł jedynie 63+/-3! Jest to niemal dwukrotnie mniej w maksimum niż w latach poprzednich. Zatem teoretycy będą mieli trudną zagadkę. Wspomniany wynik uzyskano na podstawie 273 przedziałów obserwacji i 1452 zaobserwowanych Kwadrantydów. Poniższy rysunek przedstawia kompletny i aktualizowany na bieżąco profil ZHR aktywności Kwadrantydów 2008:

Zestawienie meteorów ze stacji w Poznaniu