Geminidy 2009

Jest to jeden z rojów meteorów o najbardziej przewidywalnej i jednocześnie sporej aktywności. W tym roku maksimum przypada niemal dokładnie w nów Księżyca, zatem warunki do obserwacji będą idealne. Radiant Geminidów góruje około godziny 2 czasu lokalnego a może być obserwowany już od godzin wieczornych. Aktywność roju przypada na dni 7-17 grudnia.

Poziom aktywności w ostatnich latach nieznacznie się zmieniał, natomiast czas maksimum zgadzał się z dokładnością do 2 godzin i 20 minut w okolicy lambda = 262.2 stopnia. W tym roku ta długość ekliptyczna Słońca przypada na godzinę 5:10 UT dnia 14 grudnia. Aktywność powyżej ZHR ~ 50 w roku 2007 i 2008 utrzymywała się odpowiednio przez 2 i 1.5 dnia.

Orbita strumienia meteoroidowego Geminidów jest nietypowa w porównaniu z orbitami innych rojów o wysokiej aktywności. Geminidy mają małą odległość peryhelium (q = 0.14 AU), sporą ekscentryczność (e = 0.89) oraz krótki okres orbitalny (P = 1.43 roku). Koten et al. (2004) wykazał, iż wysokości początkowe meteorów z tego roju nie wzrastają z masą meteoroidu. Większość z nich nie dociera niżej niż 80 km ponad powierzchnię Ziemi (Betlem et al., 1994). Ponadto Borovicka (2006) dowodzi, że ze względu na małą wartość peryhelium strumienia, meteoroidy są ogrzewane w pobliżu Słońca do temperatury około 700 K i pozbawiane w ten sposób sodu (Na) oraz innych związków lotnych.

Za ciało macierzyste Geminidów uznaje się planetoidę (3200) Phaethon o wizualnej jasność zaledwie 18 magnitudo. Meteory z tego roju są zjawiskami średniej prędkości, często obserwuje się wiele jasnych zjawisk. Jednym z przykładów może być superbolid - o jasności Księżyca w pełni - zaobserwowany dwa lata temu przez kamery obsługiwane przez Jarka Dygosa:

Poniższa mapka przedstawia położenie radiantu Geminidów na niebie.

Mimo zimnych nocy, zachęcam do obserwacji tego roju oraz przekazywania swoich obserwacji ze zliczeniami - poprzez internetowy formularz elektroniczny - do bazy IMO.

Rys. Wykres aktywności Geminidów 2009 na żywo.