obserwacje wizualne

BAZA DANYCH OBSERWACJI WIZUALNYCH

Wykonane przez Was obserwacje wizualne meteorów ze szkicowaniem są dostępne w postaci rocznych baz danych, które nazywamy Polish Visual Meteor Database (PVMDB). Jest to unikalna na skalę światową baza obserwacji wizualnych meteorów, którą można wykorzystać we własnych badaniach za pomocą programu Radiant lub samodzielnie napisanych aplikacji. Poniżej można pobrać aktualną bazę.

OBSERWACJE ARCHIWALNE

Obserwacje meteorów należą do najłatwiejszych obserwacji astronomicznych. Są na tyle proste, że poradzą sobie z nimi uczniowie szkoły podstawowej, a ponadto nie wymagają użycia żadnego sprzętu. Jeśli jesteś więc początkującym miłośnikiem astronomii nie posiadającym swojego teleskopu, to obserwacje meteorów są właśnie tym co powinieneś polubić. Oczywiście obserwacje meteorów można prowadzić na różne sposoby. Tu jednak skupimy się na najprostszej obserwacji, jaką można wykonać. Jedyną wiedzą, jaką powinieneś dysponować, jest znajomość gwiazdozbiorów.

Rys.1 Wybuch Drakonidów 2012 widoczny na wykresach sieci RMOB

Wieczór 8 października 2012 nie zapowiadał niczego szczególnego. Ten i ów spośród obserwatorów PKiM pamiętał o rocznicy wyprawy na maksimum Drakonidów kiedy to zła pogoda pognała nas w 3 dniową tułaczkę aż do Włoch. Wtedy to 3 samochody wyładowane obserwatorami i sprzętem dotarły w dolinę rzeki Pad gdzie po obu jej stronach zorganizowano tymczasowe stacje video. Przy silnym świetle księżycowym i widoczności około +5.5m przeprowadzono obserwację wybuchu który nieco rozczarował. ZHR osiągnął co prawda wartość 300 co na pozór oznacza aktywność 3 razy wyższą niż podczas typowego maksimum Perseidów. Rozkład jasności meteorów był jednak bardzo niekorzystny, zdecydowana większość meteorów miała jasności słabsze od +3m co zresztą dla Drakonidów jest dość typowe. Po drugie samo maksimum było bardzo ostre i krótkotrwałe. Przez kilka minut meteory pojawiały się jeden za drugim rozchodząc się promieniście z radiantu po czym na niebie zapadła cisza. Oglądaliśmy więc zdjęcia sprzed roku kiedy nagle na meteorowych grupach dyskusyjnych buchnęła wiadomość – Drakonidy aktywne, kto żyw niech biegnie pod niebo! Popatrzyłem na chmury za oknem – bez szans. Pierwszy rzut oka więc na dostępne systemy radiowe które obok obserwatorów wizualnych są najszybsze w reagowaniu na nietypowe sytuacje na niebie. Szybki rzut oka na kolorowe wykresy tworzone przez obserwatorów sieci RMOB dał potwierdzenie – jest wybuch!

W dniach 1-5 stycznia możemy podziwiać meteory z roju Kwadrantydów. W maksimum, które wystąpi nad ranem w nocy z 3 na 4 stycznia, ich aktywność sięgnie poziomu nawet kilkudziesięciu meteorów na godzinę.

W nocy z poniedziałku na wtorek rozpoczyna się aktywność ciekawego roju Ursydów - poinformował dr Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.

Do wyznaczania widoczności granicznej (LM - ang. limiting magnitude) służą specjalnie dobrane obszary na niebie - tzw. obszary i tabele widoczności granicznej, które można pobrać z naszej strony WWW z działu Obserwacje wizualne -> Pomoce obserwatora.

Dla obserwatorów PKiM dobra praktyką jest ocenianie widoczności granicznej na podstawie 2 a najlepiej 3 pól, znajdujących się na podobnej wysokości nad horyzontem co centrum pola obserwacji. Wyznaczenie wykonujemy dla 3 pól aby uniknąć przypadkowych błędów. Przed obserwacjami na mapach Brno zaznaczamy (i numerujemy) co najmniej 4 pola i zaznajamiamy się z tym obszarami jeszcze na mapkach oraz gdy będziemy adoptować wzrok do ciemności (minimum 20 minut!). Pamiętajmy że zarówno centrum naszego pola obserwacji jak i obszary wyznaczania widoczności granicznej muszą być powyżej 40 stopni nad horyzontem.