Bolid zarejestrowany 16 lutego 2006 nad Finlandią

Astronomia amatorska w Finlandii jest bardzo popularna. Jest ponad 30 stowarzyszeń astronomicznych i klubów zrzeszających ponad 12000 amatorów. Jest to jeden z najwyższych wskaźników na świecie porównując z liczbą mieszkańców kraju. Największym stowarzyszeniem jest Ursa Astronomical Associacion, należąca do jednej z 20 największych stowarzyszeń astronomicznych na świecie. Współpraca i kontakty między fińskimi amatorami jest bardzo żywa. Organizowanych jest wiele zlotów i konferencji.

Tähtitieteellinen yhdistys Ursa (Ursa Astronomical Association) zostało założone w 1921 przez Yrjö Väisälä i kilku innych młodych naukowców. Pięć lat później Ursa otworzyła obserwatorium w Kaivopuisto Park, południowej części Helsinek. Aktywność stowarzyszenia koncentrowała się wówczas na wykładach popularyzujących astronomię oraz badania naukowe z innych powiązanych dziedzin.

Australijska pustynia jest doskonałym miejscem do zbudowania sieci bolidowej. Tak więc we Wrześniu 2003 roku powstał projekt przy popraciu i współpracy Royal Society, National Geographic Society, Open University, Western Australian Museum (WAM), oraz Ondrejov Observatory w Republice Czeskiej. Koncepcja jest prosta, urządzenia składające się z zestawu kamer typu „all-sky” rozmieszczonych na obszarze pustyni w odległościach od 100 km do 150 km.

fot.1 Stacja bolidowa

Są tak skonstruowane aby mogły pracować kilka tygodni bez ingerencji człowieka.Jedynie raz na miesiąc trzeba skontrolować stan stacji jak również wymienić baterie i światłoczułe płytki pełniące funkcje kliszy. Twórcami tych urządzeń są czesi, którzy od wielu lat byli pionierami w tej dziedzinie obserwacji.

Noc 3/4 kwietnia 2005 roku w całej Europie środkowej była pogodna, ciepła i nieomal bezksiężycowa. Kamery i aparaty sieci PFN pracowały pełną parą oczekując na potencjalne bolidy związane ze spadkami Pribram i Neuschwanstein. Nie próżnowali też co niektórzy obserwatorzy wizualni wykorzystując dobre warunki i szkicując meteory. Spokój kwietniowej nocy zburzyło nagłe pojawienie się bolidu o godzinie 21:41 UT. Niebo na moment pojaśniało niczym rozświetlone przez księżyc w kwadrze. Darek Dorosz obserwujący tej nocy w Żabikowie nie miał szczęścia aby dostrzec bolid który przelatywał gdzieś za budynkiem.

Jak to się zaczęło można przeczytać w artykule

Pracownia Komet i Meteorów (PKiM) zajmuje się badaniem małych ciał Układu Słonecznego, czyli meteorów, komet oraz małych planetoid. PKiM składa się z kilkudziesięciu osób, które prowadzą obserwacje wizualne, teleskopowe, fotograficzne, wideo i radiowe. Kilka lat temu temu uruchomiliśmy Patrol Bolidów (Polish Fireball Network) wykonywany przez połączone 2 techniki obserwacji: foto i wideo.

Arkadiusz Olech, Urania

Trochę historii

Każdego dnia w naszą atmosferę wpada kilka milionów cząstek międzyplanetarnego pyłu. Znaczna część z nich jest wielkości ziarenek piasku i spala się na wyskości okolo 80-100 kilometrów dając piękne zjawiska "spadających gwiazd". Tylko nieliczne z nich, o masie od kilku kilkogramów wzwyż, mogą dać zjawiska bolidów o jasności porównywnalnej z Księżycem w pełni i dotrzeć do powierzchni Ziemi w postaci meteorytów.