Wiadomości ze świata

15 Października o godzinie 5:28 czasu lokalnego nad Kanadą przeleciał wyjątkowo wolny i jasny bolid. Został on zarejestrowany aż przez 6 stacji bolidowych działających w ramach sieci Southern Ontario Meteor Network (SOMN). Astronomowie podejrzewają, iż zjawisko to dało spadek w postaci meteorytu, ze względu na dość niską wysokości zgaśniecie oraz na mocne spowolnienie meteoroidu w ostatnie widocznej fazie przelotu.

Ze wstępnych jeszcze obliczeń mowa jest o kilkuset gramach, które spadły na północ od miasta Guelph. Na podstawie orbity można przypuszczać, iż mamy do czynienia z kamiennym meteorytem. Naukowcy proszą także okolicznych mieszkańców o wszelkie raporty dotyczące, zarówno samego zjawiska bolidowego, jak i również informacje na temat podejrzanych znalezisk. W marcu kamery tejże sieci zarejestrowały podobnego bolida meteorytowego, dającego spadek tym razem w okolicach Parry Sound

30 września spektakularny bolid zaskoczył grupę astroamatorów obserwujących pod ciemnego niebem w Narodowym Parku „Black Mese” w Oklahomie. Howard Edin wspiął się na pobliski szczyt, aby sfotografować z góry wszystkich uczestników Okie-Tex Star Party, gdy naglę podczas naświetlania ekspozycji w kadr aparatu wpadł bardzo jasny bolid. Po przelocie można było dostrzec ślad, który utrzymywał się kilka minut. Obserwatorzy nieba, którzy patrzeli w innym kierunku byli przekonani, iż chwilowa jasność była spowodowana reflektorem samochodowym.

Obiekt o symbolu 8TA9D69 to kilkumetrowy meteroid NEO odkryty przed paru nastoma godzinami. Według wstępnych obliczeń obiekt ten około 1:50UT przelatuje około 6500km od środka naszej planety co w praktyce oznacza jego wejście w ziemską atmosferę.

Efemerydy i elementy orbitalne znajdują się tutaj:

http://home.gwi.net/~pluto/mpec.htm#stations

Nie mamy jednak niestety żadnych informacji o niepewnościach podawanych liczb (podano tylko błędy astrometrii). Zwizualizowalem orbitę obiektu, dogania on naszą planetę a więc prędkość ewentualnego wejścia w atmosferę będzie niewielka co daje spore szanse na spadek.

Doświadczenie uczy ze takie efemerydy maja zwykle spore błędy i do trafienia w nasza planetę nie dochodzi. Biorąc pod uwagę jednak to ze obiekt został odkryty na jakieś 24h przed perygeum szanse są spore bo aż 90% !!

Bolid to zjawisko wywołane przez meteoroida, który wpadając w ziemską atmosferę prawie zawsze ulega unicestwieniu na wysokości kilkudziesięciu kilometrów. W wyjątkowych sytuacjach, gdy jego prędkość względem Ziemi jest odpowiednio mała i jest wystarczająco duży, ma szanse na spadek na ziemie. Jednak bolid, który przeleciał przed dwoma dniami nad półwyspem skandynawskim wywołany przez spory meteoroid, ani nie „spalił” się w atmosferze, ani nie osiągnął powierzchni naszej planety. Więc co się z nim stało? O tym poniżej.

POWIĘKSZ

27 lipca 2008 jeden z turystów miał niesamowite szczęście fotografując nocą wulkan na Jawie. Podczas naświetlania ekspozycji przed obiektywem jego aparatu przeleciał bolid który pod koniec swojego przelotu gwałtownie rozbłysł podświetlając opary wydobywająca się z wylotu stożka wulkanicznego.

rys.1 Wizja artystyczna katastrofy Tunguskiej z 1908 r.

Dokładnie 100 lat temu w dalekiej Syberii 30 Czerwca 1908 roku spokój chłodnego, słonecznego poranka przerywa pojawienie się na niebie ogromnej, ognistej kuli ognia. Kilkanaście minut po godz. 7:00 rano czasu miejscowego mieszkańcy niegościnnej rosyjskiej tajgi obserwują jak ów olbrzymi bolid dzienny o jasności -26 magnitudo mknie przez nieboskłon, aby kilka sekund później eksplodować z niespotykaną siłą. Po wybuchu unosi się w górę słup ognia i czarnego dymu o wysokości 20 kilometrów. Gwałtowny podmuch gorącego powietrza przewraca ludzi i zwierzęta wybijając przy tym szyby w oknach.

Podczas eksplozji powstaje silna fala sejsmiczna, która zanim ulega stłumieniu dwukrotnie obiega kule ziemską. Zostaje ona zarejestrowana przez wszystkie ośrodki sejsmiczne na Ziemi. Barometry w stacjach meteorologicznych w zachodniej Europie po 5 godzinach odnotowują skok ciśnienia atmosferycznego, który po okrążeniu ziemi zostaje ponownie odnotowany przez stacje we wschodniej Rosji. Odgłosy wybuchu są słyszane na powierzchni miliona km² w odległościach przekraczających ponad tysiąc kilometrów. Pasterze znajdujący się 20 km od epicentrum wybuchu tracą chwilowo słuch, ze względu na silną fale dźwiękową.

Dziś w nocy z 7 na 8 kwietnia o godzinie 22:03 lokalnego czasu nad środkową Argentyną przeleciała niezwykle jasna "kula ognia". Zjawisko bolidowe trwało około 4 sekund, zmieniając kolor z jaskrawo czerwonego na niebieski pod koniec przelotu. Świadkowie donoszą także, o potężnym grzmocie kilka minut po zakończeniu zjawiska oraz o wibracjach i lekkim trzęsieniu ziemi. Stowarzyszenie astronomiczne AEA zajmuje sie zbieraniem raportów od świadków, dzięki którym oszacowali miejsce spadku meteorytu. Dziś rano wysłano także grupę 4 członków którzy w chwili obecnej przeszukują teren w celu znalezienia meteorytów w miejscu które zostało obliczone pomiędzy miejscowościami Salvador San a Villaguay.

Według informacji AEA, z przed godziny jeden z ich członków znalazł prawdopodobnie meteoryty z tego spadku.Największy znaleziony fragment jest wielkości pieści, wagi około 700 gram wraz z czarną skorupą obtopieniową, mniejsze są średnicy kilku cm.

Ukazał się marcowy numer czasopisma e-Radiant wydawany przez Dutch Meteor Society (DMS). Gazeta wydawana jest w języku holenderskim.

Ranem 1/2 marca o godzinie 4:05 czasu lokalnego nad Japonią przeleciał bolid o jasności prawie - 10 magnitudo. Aż cztery stacje należące do japońskiej sieci bolidowej, zdołały zarejestrować to zjawisko w tym jedna przez chmury. Bardzo szybkie spłyniecie danych pozwoliło już następnego dnia rano, koordynatorowi sieci SonataCo na obliczenie trajektorii zjawiska.

Wynika z nich, iż meteoroid wpadł do atmosfery z sumaryczną prędkością równą 23 km/s, zjawisko bolidowe rozpoczęło sie na wysokości 90 km, wygasło natomiast dość nisko na wysokości 24 km, powodując prawdopodobnie efekty dźwiękowe. Według SonataCo prędkość początkowa była o kilka km/s zbyt duża, a żeby myśleć o upadku meteorytu, pomimo 5 sekundowego czasu trwania zjawiska jak i bardzo niskiej wysokości zgaśnięcia tegoż bolidu. Nie wyklucza on jednak, że malutkie fragmenty mogły dotrzeć do powierzchni ziemi niesione wiatrem.

W nocy z 1 na 2 marca, chwile przed północą czasu lokalnego, nad Niemcami przeleciał niezwykle jasny bolid. Od samego rana, spływają raporty od świadków tego niezwykłego zjawiska. Ze względu na przechodzenie dzisiejszej nocy nad zachodnio - środkowa Europą orkanu Emma, większa cześć tego kraju była pod chmurami, to też obserwacje w większości dotyczą 3-4 sekundowego pojaśnienia chmur.

Jednak kilku obserwatorów miało szczęście i zobaczyło zjawisko w całej okazałości. Według ich relacji, podczas przelotu bolidu zrobiło sie tak jasno jak w dzień, natomiast zakończył się on rozpadem na przynajmniej 3 części. Z najnowszych informacji wynika iż, świadkowie na pograniczu niemiecko- austriacko- włoskim usłyszeli bardzo głośny grzmot. Poniżej prezentujemy nagrania kamer on-line, zaadaptowanych na stacje bolidowe w sieci AKM.